Aile Hekimliği

Aile hekimi, tıbbi bakım arayan herkese kapsamlı bakım sağlama ve gerektiğinde diğer sağlık personelini harekete geçirme sorumluluğu taşıyan hekimdir. Bakım arayan herkesi kabul eden bir genel tıp hekimi olarak da tanımlanabilir.

Rahatsızlık, cinsiyet ve yaş ayrımı yapmaksızın ailelere ve bir sağlık birimine bağlı nüfusa kişisel ve sürekli 1. basamak sağlık bakımı sunan tıp fakültesi mezunudur. Bir diğer adı da Genel Pratisyen'dir.

Ülkemizde bu uzmanlık alanı 1983 yılında Tababet Uzmanlık Tüzüğü'nde Aile Hekimliği olarak isimlendirilmiş ve 1985 yılından bu yana toplum sağlığındaki bu temel alanın uzmanları yetiştirilmeye başlanmıştır.

Aile Hekiminin yeterlilikleri ve temel özellikleri aşağıdaki şekilde sıralanabilir;

1. Birinci basamak sağlık merkezinin yönetimi.
2. Sağlık sisteminde ilk tıbbi temas noktasını oluşturmak.
3. Hizmet almak isteyenlere açık ve sınırsız bir giriş sağlamak.
4. Yaş, cinsiyet ya da kişinin başka herhangi bir özelliğine bakmaksızın tüm sağlık sorunlarıyla ilgilenmek.
5. Sağlık kaynaklarının etkili ve verimli kullanımını sağlamak. Bunu bireylere sunulan bakımı koordine ederek, birinci basamakta diğer sağlık çalışanlarıyla birlikte çalışarak ve gerektiğinde hasta adına üstlendiği savunmacı göreviyle diğer uzmanların sunduğu hizmetlerle teması yöneterek yapmak.
6. Kişi merkezli bakım sağlamak.
7. Bireye, ailesine ve topluma yönelik kişi merkezli bir yaklaşım geliştirmek.
8. Etkili bir iletişimle hekim ve hasta arasında zaman içinde gelişen bir ilişki kurulmasını sağlamak.
9. Kendi sağlıklarının sorumluluğunu almaları ve sağlık sorunlarını yönetebilmeleri için hastayı bilinçlendirmek, güçlendirmek.
10. Sağlık hizmetlerinin hastanın gereksinimleriyle belirlenen sürekliliğini sağlamaktan sorumlu olmak.
11. Alternatif, özgün sorun çözme becerilerine sahip olmak.
12. Rahatsızlıkların toplum içindeki prevalans ve insidansının belirleyici olduğu özgün bir karar verme süreci.
13. Hastaların akut ve kronik sağlık sorunlarını aynı anda yönetmek.
14. Gelişimlerinin erken evresinde henüz ayrışmamış bir şekilde sunulan ve acil girişim gerektirebilen rahatsızlıkları yönetir.
15. Uygun ve etkili girişimlerle sağlık ve iyilik durumunu geliştirmek.
16. Toplumun sağlığı için özel sorumluluk üstlenmek.
17. Bütüncül (holistik) yaklaşım sergilemek.
18. Sağlık sorunlarını fiziksel, ruhsal, sosyal ve kültürel boyutlarıyla ele almak.